Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΝΗΜΗΣ (SEBASTIAN FITZEK)

 


Τίτλος : Πείραμα μνήμης

Συγγραφέας : Sebastian Fitzek

Εκδόσεις : Διόπτρα


Έχεις κάνει ποτέ κάτι που εύχεσαι να μπορούσες να ξεχάσεις;


Ο Μαρκ Λούκας είναι συντετριμμένος από το δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στη σύζυγο και στο αγέννητο παιδί του. Το μόνο που μπορεί να τον λυτρώσει είναι να διαγράψει τη μνήμη του. Μέχρι τη βραδιά που επιστρέφοντας σπίτι διαπιστώνει ότι το κλειδί του δεν ταιριάζει στην κλειδαριά, η σύζυγός του είναι ζωντανή, υγιής και έγκυος – και… δεν τον αναγνωρίζει.

O Μαρκ αρχίζει να βυθίζεται σε έναν εφιαλτικό κόσμο όπου είναι αδύνατον να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία.

Μήπως οδηγείται στην τρέλα;

Ή μήπως πρόκειται για μια συνωμοσία που θα μπορούσε να του στοιχίσει τη μνήμη, τη λογική…

Ακόμα και την ίδια του τη ζωή; (οπισθόφυλλο)


Με κάποιους συγγραφείς όταν ανοίγεις ένα βιβλίο τους, νιώθεις λίγο σαν να ξαναβρίσκεσαι για καφέ μ ένα παλιό φίλο. Υπάρχει μια οικειότητα πλέον και ένα αίσθημα αναγνώρισης.

Με τον Σεμπάστιαν λοιπόν το νιώθω πλέον κάθε φορά. Ξέρω όταν ανοίγω ένα βιβλίο του, τι παράνοια με περιμένει. Ξέρω πως θα είναι το απόλυτο Page Turner και δεν θα μπορώ να το αφήσω απ τα χέρια μου χωρίς να το σκέφτομαι. Ξέρω πως μέχρι το τέλος θα αναρωτιέμαι αν πάλι θα καταφέρει να μου δώσει ένα άρτιο τέλος χωρίς να το φανταστώ.


Το πείραμα Μνήμης είναι απ τα πιο παλιά βιβλία του και το έψαχνα για πολύ καιρό χωρίς αποτέλεσμα και έτσι χάρηκα απίστευτα όταν είδα πως η Διόπτρα θα κάνει επανέκδοση. Είχα μέσα μου το φόβο ότι επειδή είναι επανέκδοση( άρα παλιότερο, άρα έχει εξελιχθεί ο συγγραφέας στα βιβλία του που έχω διαβάσει) θα ήταν ίσως και πιο μέτριο απ τα υπόλοιπα αλλά διαψεύστηκα πανηγυρικά με μεγάλη μου χαρά.


Δεν έπαιξε απλά με το μυαλό μου. Με οδήγησε στην απόλυτη παράνοια και μου χάρισε ένα αίσθημα απόλυτης αγωνίας σαν να ζούσα εγώ ότι ο πρωταγωνιστής. Τι είναι αλήθεια; τι είναι ψέμα; τι είναι αυτό που μπορεί να μας εγγυηθεί σας ανθρώπους ότι δεν χάσαμε τα λογικά μας και ότι αυτό που ζούμε τώρα είναι η αληθινή μας ζωή;


"Νιώθω σαν να έχω καταπιεί ένα μαγνήτη που δεν τραβάει τα μέταλλα αλλά την παράνοια. Και πολύ φοβάμαι πως όσο περνάει η ώρα, η επίδραση του γίνεται όλο και πιο ισχυρή."


Αναρωτηθείτε αυτό για λίγο. Αν όλοι οι γνωστοί και φίλοι σας ξαφνικά μια μέρα δεν σας αναγνώριζαν και στη θέση σας είχαν έναν άλλο άνθρωπο πόση ώρα θα σας έπαιρνε να θεωρήσετε πως όντως έχετε χάσει τα λογικά σας;

Εκεί ακριβώς για μένα ήταν η έννοια του ψυχολογικού θρίλερ αυτή τη φορά και μ έκανε να μπω σε σκέψεις και προβληματισμούς.


"Το μονοπάτι που αναγκάστηκα να διαβώ για να ξαναβρώ την μνήμη μου ήταν δύσκολο αλλά μου δίδαξε ένα πράγμα.

Ότι πολλές φορές η αλήθεια είναι το αντίθετο απ αυτό που πιστεύουμε" 


Κινηματογραφικό βιβλίο με καταιγιστική δράση και απανωτές σκηνές που με ξάφνιαζαν. Στρωτή γραφή και χαρακτηριστική του Φίτσεκ (δηλαδή αν δεν αγαπάτε την γραφή του δεν αλλάζει κάτι εδώ αλλά αν την αγαπάτε θα το λατρέψετε κ αυτό το βιβλίο). 

Απρόσμενο, ανατρεπτικό και συγκινητικό τέλος, που για άλλη μια φορά μια άφησε άφωνη και κλείνοντας το βιβλίο είπα ξανά στον εαυτό μου πως ναι... Είναι ο μαιτρ της παράνοιας. 



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου