Ένα βιβλίο που διάβασα μέσα σε σχεδόν μια μέρα... Ένα βιβλίο που όταν δεν το διάβαζα το σκεφτόμουν κ όταν το διάβαζα δεν ήθελα να με διακόπτει κανείς. Ένα βιβλίο σχεδόν κινηματογραφικό με τόσο έντονη γραφή που σε παίρνει μαζί του από τις πρώτες σελίδες. Με σκηνές που μ έκαναν να σκεφτώ ότι κάτι δεν πάει καλά μ αυτή την κοπέλα αλλά κάτι μέσα μου ήθελε κ άλλη Άμυ. Την Μελίνα βλέπεις είναι εύκολο να την συμπαθήσεις. Είναι γλυκιά, δοτική, ευάλωτη και σε κάνει να θες να την προστατέψεις.
Την Άμυ όμως την λατρεύεις. Και ότι ακραίο κ αν κάνει βρίσκεις τρόπο να την δικαιολογείς. Και ακόμα κ όταν έκανε φόνο έπιασα τον εαυτό μου να αγχώνεται για το αν ξεφορτώθηκε σωστά όλα τα αποδεικτικά στοιχεία γιατί ανησυχούσα μην πιάσουν την Άμυ μου. Και όταν έκλεισα επιτέλους το βιβλίο κάθισα για λίγο ήσυχη στην γωνία μου σκεπτόμενη πως έπρεπε να το διαβάσω πιο αργά για να κρατήσει λίγο ακόμα...
Το λάτρεψα και το συστήνω ανεπιφύλακτα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου